Willekeurige Alinea Generator

Gebruik deze Willekeurige Alinea Generator om talloze willekeurige alinea's te vinden voor je volgende spelavontuur, verhaal of een ander soort project. Veel plezier!

Genereer alinea's

Genereer

Gekopieerd!

Bewaarde ideeën

Gekopieerd!

<% result.name %>

Ontdek alle Story Shack-apps

Waarom gebruiken we paragrafen?

Een alinea is een op zichzelf staande eenheid van een verhandeling die schriftelijk handelt over een bepaald punt of idee. Een alinea bestaat uit één of meerdere zinnen. Hoewel niet vereist door de syntaxis van een taal, alinea 's zijn meestal een verwacht onderdeel van het formele schrijven, gebruikt om langere proza te organiseren.

Het doel van een paragraaf is om het controlerende idee van een spreker of schrijver uit te drukken en het te ondersteunen met specifieke kenmerken. De meeste paragrafen in een essay hebben een driedelige structuur - inleiding, lichaam en conclusie.

De inleiding (eerste zin) zet de toon voor wat volgt en geeft het hoofdpunt aan. Het lichaam (zinnen 2-4) ontwikkelt dat punt met ondersteunende details en uitleg. De conclusie (laatste zin) bevestigt het belangrijkste punt of vat samen wat er is gezegd.

Een geschiedenis van paragrafen in taal

De creatie van paragrafen, die een essentieel onderdeel zijn van tekst en communicatie, is al in de oudheid te vinden. Schrijven in klassieke tijden bestond meestal uit punten of paragrafen die de tekst in kleinere secties scheidden. De schrijver kon zich concentreren op één idee per keer omdat deze specifieke lay-out het vermogen had om de gedachtestroom te onderbreken. Dit gebruik van paragrafen verschijnt voor het eerst in de geschriften van Griekse historici zoals Herodotus in het midden van de vijfde eeuw voor Christus. In zijn geschiedenis verdeelde Herodotus gebeurtenissen in paragrafen om ze gemakkelijker te onthouden en te verbinden. Zijn klasgenoot, de historicus Thucydides (5e eeuw voor Christus), gebruikte paragrafen om zijn werk op dezelfde manier te organiseren als Hermanotus. De geschiedenis van de paragraaf kan worden gevolgd van de Grieks-Romeinse cultuur in Europa tot het Midden-Oosten en de westerse beschaving. Er zijn aanwijzingen dat de Psalmen werden onderverdeeld in paragrafen in de Hebreeuwse Bijbel. Puncutation werd ook gebruikt door Arabische dichters om strofen te scheiden in hun werken. De Koran, die misschien wel het eerste geschrift was dat paragrafen in de middeleeuwen gebruikte, is een voorbeeld uit de Arabische wereld. Alinea 's verschijnen voor het eerst in geschreven Engels in de westerse wereld, met name in manuscripten uit de 13e en 14e eeuw. Inspringingen en zelfs kleine tekeningen werden in die tijd door schrijvers gebruikt om hun werken in secties te verdelen. Tegen de tijd van de Renaissance gebruikten meer schrijvers paragrafen in hun schrijven en werd de stijl van inspringen consistenter. De epistolaire traditie, die zich richtte op communicatieve stukken verdeeld in kortere, afwisselende paragrafen, ontstond in de 16e eeuw. De eerste "moderne" paragraaf verscheen in het midden van de 17e eeuw. William Shakespeare en Christopher Marlowe maakten beiden gebruik van de alinea structuur die we vandaag kennen. De tekst werd in secties verdeeld door deze eenvoudige regeling, waardoor de communicatie eenvoudiger en efficiënter werd. William Mitchell, een tijdgenoot van Shakespeare, publiceerde een verzameling werken over de structuur en lay-out van de moderne paragraaf, waardoor het gebruik en de stijl ervan werden geperfectioneerd. Bepaalde onderdelen van de paragraaf zijn in de loop van de tijd toegevoegd of verwijderd. Sommige teksten vertrouwen nu bijvoorbeeld op ingesloten links en afbeeldingen die eerder als overbodig werden beschouwd. Niettemin blijft het fundament van de alinea hetzelfde: een deel van de tekst dat van een ander deel wordt gescheiden door interpunctie of opmaak, waardoor de auteur zich op één idee tegelijk kan concentreren zonder te worden onderbroken.

5 vragen om je te helpen met alinea 's

Wat zijn de belangrijkste onderwerpen die ik in mijn alinea wil bespreken?
Welke voorbeelden en bewijzen kan ik toevoegen om mijn punten te onderbouwen?
Welke toon en stijl moet ik gebruiken voor mijn alinea?
Welke specifieke woorden, zinnen of afbeeldingen moet ik gebruiken?
Waar past de paragraaf in de bredere context van het schrijven?

Kan ik de willekeurige alinea's gebruiken die deze generator maakt?

Ja dat kan. The Story Shack claimt geen auteursrecht op deze namen, maar het is natuurlijk mogelijk dat sommige van de waarden die deze namengenerator geeft al van iemand anders zijn, dus doe altijd even onderzoek als je er iets mee wilt publiceren.

Hoeveel ideeën kan ik met deze Willekeurige Alinea Generator genereren?

De Willekeurige Alinea Generator kan duizenden ideeën voor je project opleveren, dus blijf gerust doorklikken en gebruik aan het eind de handige kopieerfunctie om je alinea's naar een teksteditor naar keuze te verplaatsen. Veel plezier!

Wat zijn goede alinea's?

Er zijn duizenden willekeurige alinea's in deze generator. Hier zijn wat voorbeelden om te beginnen:

Voorbeelden van alinea's
Idee #1	There was an accident. Bobby said there was an accident. He said I was in the accident. He said I caused the accident. \| © Kristina England
Idee #2	To the eye of a visitor in those parts, the gloom outside threatened rain. I know, because I was a visitor in those parts, and when I looked out the window, I saw rain. \| © Brian Moore
Idee #3	On the shores of the swamp, two teenagers fell in love during the twilight of an autumn night. He kicked off his shoes and rolled up his pants
Idee #4	she slid from her sandals and held the hem of her dress in her right hand. There were grimy jars underneath the back steps of the house. He unscrewed the lids and handed her one. She let go of the hem of her dress, and they waded into the water together. Dashing through the shallows, they caught an odd dozen of fireflies. After releasing their catch, he brushed a stray hair behind her ear and kissed her for the first time. \| © Laura Konrad
Idee #5	During the day my father had the appetite of an elderly woman. A single poached egg and a bit of dry toast for breakfast. Lunch, a sliced tomato with a dollop of tuna fish. Later, a monk’s dinner, boiled chicken and stringy broccoli spears. But Pop’s diet belied his physique
Idee #6	he was rhino-shaped, five-foot-eight, sporting Buddha’s belly, and weighing-in at least an eighth of a ton. \| © Timothy O’Leary
Idee #7	The elementalist had ruled the land for decades now, keeping his subordinates clenched tightly in his iron fist. He was the greatest, and last, sorcerer in the land, he had made sure of that. As a master of the elements, fear was his tactic, magic his weapon. On some days he would be benevolent, and bless his skinny farmers with a flow of rich waters to nourish the land. On others, he would send all-destroying hurricanes, fill the fields with rocks that attacked anyone who tried to remove them or simply send an inferno that incinerated entire harvests. Yes, his people lived in fear. \| © Martin Hooijmans
Idee #8	Ellie retired today. She was eight and a half. She and Anna had known each other since they were both one week old. Ellie, an elephant head, was attached to the middle of a small blanket, about fifteen inches square. The blanket was pink, hemmed in green satin which Anna loved to stroke with her fingers while she sucked her thumb. Ellie covered Anna’s face when she didn’t want to be seen at all. Anna could not sleep without Ellie and carried her as she was crawling and, later, when she started to walk. Ellie traveled in the car, to restaurants, to birthday parties and Phillies games. Once the family forgot Ellie on a road trip and Anna’s dad had to turn around and pick her up or no one would be sleeping much at all. Ellie did not attend first or second grade though. She waited quietly on Anna’s bed until nightfall. \| © Marian Brooks
Idee #9	The forest was filled with the sounds of machines. Rough men with chainsaws and loading trucks dominated the area, cutting down the mass of pine trees that stretched out for miles. One exquisitely great tree, the one they called ‘Lone Pine’, overlooked it all with a mixture of pride and sorrow. Pride, for he was the biggest tree, the master of all, the one left alone to grow stronger each year. Sorrow, for all his companions were taken away every time winter showed its snowy head. Of course they were replaced by new ones, but after years and years the giant tree did not bother getting too close to any of them anymore. Instead, he had become an advisor and leader to the other trees, using his size and the strength of his roots to impress. One time, a lady pine had been so amazed that she had dropped all her needles in awe. Now that was a tale worth telling to the young ones! \| © Martin Hooijmans
Idee #10	Mud Boy splashed through the puddles and sloshed through the mud, then launched himself onto the soggy turf. The field was so rutted from dog play that he didn’t slide but stuck in place—his face submerged in two inches of water, his loins in cold mud. Mud Boy’s mother laughed nervously, for people were watching. Mud Boy smiled up with a wet clump of grass sticking out of his mouth. His mom smiled down at him. “You look like those dinos eating in our book.” \| © Jon Sindell
Idee #11	Early in the morning, Wallace, Meg’s husband, went up a ladder to the rooftop to remove a bird’s nest clogging the rain spout. Later he jimmied off the wooden frame hanging over the basement door, which took some time. The wood was rotting and rainwater was seeping into the basement’s walls and onto the floor. Meg stayed at her piano. Wallace passed her in her piano room as he left the house an hour later, calling out, “I’m going to Home Depot to buy caulk.” He came directly home fifteen minutes later and caulked the gaps he’d made where he’d removed the door frame. \| © Lisa Weiss
Idee #12	It’s amazing what one notices, when one finds out their time for noticing is coming to an end. Like you have spent your entire life walking around with your eyes shaded by a translucent curtain, and then one day, they are reopened like a shot of adrenaline straight to the heart. I wonder if we ever truly see things, even as a child. Like a new born seeing its mother’s breast for the first time. No, I don’t think we ever really care to see anything for what it truly is, until our eyes are awakened by the foresight of never seeing anything again. I think a man born without sight sees more with one simple touch of the hand then we do our entire lives. Sure, I suppose we see a lot, but do we ever stop to realize what we’re seeing? To let it sink in to our over developed alien brains? I think not. We are too busy rushing to our early graves to stop and “listen” to what we are actually seeing. \| © Billy Mundane